Het mysterie van de H.Leonardusreliek 

 

Een bedevaartsoord dankt zijn bekendheid dikwijls aan het bezit van een reliek van de vereerde heilige. In Kwalaak is dat niet anders. De Sint-Leonarduskapel, vroeger Sint-Lenaardskapel genoemd, beschikt over een reliek van de heilige abt Leonardus . Nochtans is hierover in het verleden veel te doen geweest.

 

De feiten

 

Op 12 juni 1877 diende Mgr. Doutreloux, bisschop van Luik (toen was er nog geen sprake van het bisdom Hasselt) het vormsel toe aan 75 kinderen in Houthalen. Bij die gelegenheid bracht hij ook een bezoekje aan de kapel van Kwalaak. Hij beloofde de mensen van Kwalaak te zullen zorgen voor een relikwie van de heilige Leonardus. De bisschop hield woord en op 9 oktober 1878 werd de relikwie overhandigd.

 

‘De relikwie is gevat in een massief zilveren en rond juweel, verzegeld onder glas en voorzien van een ringvormig handvat, waarmee de priester het vasthoudt tijdens de vererning door de gelovigen. Onder het glas staat en marge “santus Leonardus Abbas” te lezen‘ (L.Sterken). Abbas betekent ‘abt’.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In de nacht van 16 op 17 maart 1889 echter werd de relikwie, die opgeborgen zat in een houten kistje, uit de kapel gestolen. Hebben de dieven wroeging gekregen of hebben ze het niet aangedurfd om het kostbare schrijn te gelde te maken ? Feit is dat Pieter Jan Hendrikx (1886 – 1943) gehuwd met Catharina Frederix (1869 – 1933) en de latere vader van Cecile Hendrikx gehuwd met Jan Bonhomme, een tijdje nadien het kistje in de haag bij de kapel gevonden heeft. Hij was toen 13 jaar.

Op maandagmorgen 19 januari 1970 wordt het ongeopende kistje door Camille Decamp , schoonzoon van Cecile Hendrikx, toevallig gevonden op de zolder van de boerderij van zijn schoonouders in de Sint-Leonardusstraat, vlakbij de plaats waar vroeger de oude kapel gestaan heeft. Dat voorval zorgde toen voor heel wat ophef. L. Sterken, reporter van Het belang van Limburg, heeft er zelfs een artikel over geschreven in de krant van op woensdag 21 januari 1970. 

 

Het reliek zou dan overhandigd zijn aan de toenmalige kapelaan van Meulenberg, Gust Vanherck, en weer in de kapel geplaatst zijn. Hierover gecontacteerd herinnerde de kapelaan zich de exacte toedracht niet meer. Maar het relikwie is nergens te vinden. Bestaat het nog en zo ja waar is het ?

 

Toelichting

 

De hamvraag is : hoe is dat schrijn met de relikwie zo lang op zolder kunnen verborgen blijven en waar bevindt het zich nu ?

 

Een eerste mogelijkheid. Toen het relikwie na de roof teruggevonden werd, is het teruggeplaatst geworden in de oude kapel. Bij de sloop van de oude kapel in 1952 zijn heel wat kostbare spullen van de kapel naar de bovengenoemde boerderij in bewaring gebracht om ze later weer naar de nieuwe kapel over te brengen. Niet zo verwonderlijk, omdat Stieneke Frederix, zeg maar de kosteres van de kapel, op die boerderij van haar tante inwoonde. Maar was het schrijn daarbij ? En waarom is het niet overgebracht naar de nieuwe kapel die enkele maanden later gebouwd werd ? Het kan zijn dat het schrijn uit vergetelheid op zolder is blijven liggen tot het teruggevonden werd in 1970 .

 

Een tweede mogelijkheid is dat het bewuste kistje met het schrijn al die tijd van 1879 tot 1970 op zolder heeft gelegen en niet in de kapel teruggeplaatst werd uit vrees voor een nieuwe diefstal en dat het uiteindelijk in de vergetelheid geraakt is. Tot het in 1970 toevallig op zolder aangetroffen werd en van onder het stof gehaald werd.

 

Er zijn voor deze laatste stelling enkele belangrijke argumenten : 1) Bij de vondst op zolder was het kistje op slot en heeft men het moeten openbreken. 2) Het eiken kistje en het schrijn werden bij de ontdekking op zolder niet herkend door Cecile Hendrikx , die toch heel haar leven op die boerderij gewoond heeft.3) Van de ondervraagden herinnert zich niemand dat schrijn ooit gezien te hebben, noch in de oude noch in de nieuwe kapel. 4) Enkele jaren na het verlies van het relikwie heeft de kapel een nieuwe gevraagd en verkregen via de abdij van Achel. En die ‘koperen ‘ relikwie staat nog steeds in de kapel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Conclusie

 

Niemand van de ondervraagde personen heeft het oude reliek van de H.Leonardus ooit echt gezien , noch in de oude noch in de nieuwe kapel. Het reliek is nog altijd niet terecht. En toch bestaat het gevoel dat het ergens moet zijn. Hopelijk is het niet op een of andere rommel- of antiekmarkt terechtgekomen.

Kan de heilige dat probleem niet zelf oplossen of moeten we op bedevaart gaan naar de heilige van de verloren voorwerpen ?